Ciąża często kojarzy się z różnymi dolegliwościami, takimi jak mdłości, przebarwienia skóry czy hemoroidy. Niewielu jednak zdaje sobie sprawę, że może prowadzić również do rozwinięcia cukrzycy, co stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia matki i dziecka. Zapoznaj się z najnowszymi badaniami naukowymi i danymi statystycznymi dotyczącymi tej choroby oraz dowiedz się, jak można zminimalizować ryzyko jej wystąpienia.
Statystyki są niepokojące. W regionie Azji Południowo-Wschodniej jedna na cztery kobiety w ciąży cierpi na cukrzycę ciążową. W Ameryce Północnej wskaźnik ten wynosi 20%, podczas gdy w Europie – 15%. Mimo że sytuacja wydaje się tam lepsza, to nadal jest daleka od idealnej. Dodatkowo, na świecie obserwuje się stały wzrost liczby przypadków tego schorzenia, co nie napawa optymizmem z punktu widzenia przyszłych pokoleń.
Cukrzyca ciążowa to schorzenie diagnozowane podczas ciąży, ale różni się mechanizmem działania od typowej cukrzycy typu 1 lub 2. Główną rolę odgrywa tu łożysko, produkujące hormon utrudniający organizmowi efektywne wykorzystanie insuliny. Celem tego procesu jest skierowanie większej ilości energii do rozwijającego się płodu. Odporność na insulinę występuje w związku z tym we wszystkich ciążach, szczególnie między 20 a 24 tygodniem ciąży. Czasami jednak jej poziom staje się tak wysoki, że prowadzi do rozwoju pełnoobjawowej cukrzycy.
Mimo intensywnych badań, nie udało się jeszcze dokładnie określić przyczyn tego stanu. Wiadomo jednak, że głównymi czynnikami ryzyka są nadwaga i otyłość, wiek powyżej 45 lat, wcześniejsza historia cukrzycy ciążowej oraz obecność tej choroby w rodzinie. Klinicznie znane czynniki ryzyka to m.in. niski poziom aktywności fizycznej, obniżony poziom cholesterolu HDL, podwyższony poziom trójglicerydów we krwi, zespół policystycznych jajników oraz wcześniejsze problemy z układem sercowo-naczyniowym.
Diagnoza cukrzycy ciążowej nie jest prosta, ponieważ w większości przypadków nie daje ona wyraźnych symptomów. Możliwe objawy, takie jak zwiększone pragnienie czy częste oddawanie moczu, są podobne do tych występujących w cukrzycy typu 1 i 2. Dlatego też detekcja cukrzycy ciążowej opiera się głównie na rutynowych badaniach krwi.
Test obciążenia glukozą (OGTT), popularnie nazywany krzywą cukrową, zleca się wszystkim przyszłym matkom między 24 a 28 tygodniem ciąży. Tam, gdzie ryzyko zachorowania jest wyższe, np. z powodu rodzinnej historii, badanie może być wykonane wcześniej. Wszystkie badane kobiety powinny poinformować personel medyczny o przyjmowanych lekach i ewentualnych infekcjach, które mogą wpływać na wyniki.
Podczas badania krzywej cukrowej kobieta poddaje się trzem pomiarom glukozy we krwi: na czczo, godzinę po spożyciu roztworu zawierającego 75 g glukozy oraz dwa godziny później. Wynik dodatni w comiesięcznym badaniu glukozy w moczu nie oznacza jeszcze cukrzycy, ale stanowi powód do dalszej obserwacji pacjentki.