Zjawisko choroby lokomocyjnej – przyczyny, objawy i jak skutecznie jej zapobiegać

Choroba lokomocyjna to problem dotykający ludzi w różnych formach transportu – na statku, w samolocie czy samochodzie. Ta dolegliwość nie jest chorobą w tradycyjnym tego słowa znaczeniu, ale reakcją organizmu na przemieszczanie się. Ten temat od wielu lat fascynuje naukowców, którzy odkryli interesujące fakty – m.in. że istnieją skuteczne metody zapobiegania tej dolegliwości.

Dane sugerują, że od 3% do 60% populacji doświadczyło kiedykolwiek dyskomfortu związanego z podróżowaniem. Najbardziej narażone są dzieci w wieku od 3 do 12 lat, choć także dorośli, zwłaszcza kobiety, mogą mieć z tym problem. Eksperci uważają, że przy wystarczająco silnym bodźcu każdego człowieka można doprowadzić do stanu charakteryzującego się jako choroba lokomocyjna – wrażliwość na nią jest różna u różnych osób.

Jakie są symptomy choroby lokomocyjnej?

Gdy mówimy o chorobie lokomocyjnej, najczęściej mamy na myśli dzieci mdlejące podczas jazdy samochodem lub zzieleniałych pasażerów na statku lub samolocie. Mdłości i wymioty to najważniejsze, ale nie jedyne symptomy tej dolegliwości.

Zanim nastąpią wymioty, podróżujący zazwyczaj odczuwają inny dyskomfort, jak ogólne złe samopoczucie, zmęczenie, podrażnienie, zawroty głowy, wzmożone ślinienie czy ziewanie. Niektórzy skarżą się również na problemy gastryczne – uczucie pełności i dyskomfort w żołądku. Mdłości i wymioty pojawiają się nagle i mogą być bardzo intensywne. Mogą towarzyszyć im bóle głowy, bladość, zimne poty oraz objawy neurofizjologiczne, takie jak apatia lub nadmierne pobudzenie.

Chociaż sama choroba lokomocyjna nie jest zagrożeniem dla życia lub zdrowia, ciężkie przypadki mogą prowadzić do odwodnienia i gwałtownego obniżenia ciśnienia krwi. Szczególnie na długich podróżach morskich takie sytuacje mogą mieć miejsce.

Co jest przyczyną choroby lokomocyjnej?

Można powiedzieć, że choroba lokomocyjna wynika z dezorientacji mózgu. Oczy pasażera i jego ośrodek równowagi zlokalizowany w uchu środkowym rejestrują ruch, podczas gdy mięśnie i stawy pozostają nieruchome. Ten konflikt informacji prowadzi do stanu dezorientacji w centralnym ośrodku nerwowym.

Jak już wspomniano, każdy człowiek ma swoje granice. Nawet ekstremalne ruchy, jak na przykład na rollercoasterze, mogą wywołać mdłości u większości ludzi. Najbardziej narażone na chorobę lokomocyjną są osoby z rodzin szczególnie podatnych na nią, kobiety w ciąży, pacjenci z chorobami ucha wewnętrznego oraz osoby cierpiące na migreny czy chorobę Parkinsona.