Wskaźnik BMI (Indeks Masy Ciała), jest powszechnie stosowanym narzędziem używanym do określania, czy poziom tkanki tłuszczowej w ciele jest na odpowiednim poziomie. Obliczanie wskaźnika BMI wymaga dwóch danych: masy ciała wyrażonej w kilogramach oraz wzrostu podanego w metrach i podniesionego do kwadratu. Lekarze i dietetycy często korzystają z tego wskaźnika, aby ocenić ryzyko wystąpienia nadwagi lub otyłości.

Historia wskaźnika BMI sięga XIX wieku i jest związana z Adolfem Queteletem, który jako pierwszy dostrzegł powiązanie między wzrostem a masą ciała jednostki. Współcześnie, BMI pełni funkcję drogowskazu dla osób formułujących plany dietetyczne. Jednak czy jesteśmy w stanie obliczyć wartość wskaźnika BMI dla dziecka?

Wskaźnik BMI jest skonstruowany przede wszystkim z myślą o populacji dorosłych. Obliczenie go jest proste i wymaga tylko podstawienia danych dotyczących masy i wzrostu do odpowiedniego wzoru: BMI = masa ciała (kg) / wzrost (m²). Na podstawie uzyskanych wyników można ocenić, czy osoba ma niedowagę, prawidłową masę ciała, nadwagę, otyłość I, II czy III stopnia.

Wskaźnik BMI pozwala również na ocenę ryzyka wystąpienia różnych chorób i dysfunkcji związanych z nadmiernym przyrostem masy ciała, takich jak nadciśnienie tętnicze, schorzenia serca, miażdżyca czy cukrzyca typu II.

Jednakże BMI nie jest doskonałym narzędziem. Nie uwzględnia ono pewnych istotnych czynników, takich jak wiek, płeć czy poziom aktywności fizycznej. Dlatego też nie jest adekwatnym wskaźnikiem dla osób uprawiających sporty sylwetkowe. Dodatkowo interpretacja wyników BMI może być myląca dla osób starszych, które doświadczają spadku masy kostnej i mięśniowej przy równoczesnym wzroście tkanki tłuszczowej.