Coraz większa liczba dzieci i młodzieży zmagają się z bulimią, co stawia ten problem w centrum uwagi społeczeństwa. Młodzi ludzie cierpiący na to schorzenie są zaniepokojeni swoim wyglądem i ilością jedzenia, które konsumują. W typowych przypadkach bulimii, dzieci odczuwają również samonienawiść oraz poczucie wstydu spowodowane procedurami, które wykonują, aby wyeliminować jedzenie z ich systemu. Przyczyny bulimii mogą być związane z czynnikami indywidualnymi, rodzinymi lub socjokulturowymi. Jak więc można skutecznie leczyć bulimię u dziecka?

Bulimia, inaczej nazywana psychicznym obżarstwem, należy do kategorii chorób określanych jako zaburzenia odżywiania. Charakterystycznymi cechami bulimii u dzieci są epizody niekontrolowanego objadania się, a następnie zachowania kompensacyjne mające na celu zapobieganie przyrostowi masy ciała. Tak samo jak w przypadku anoreksji, w bulimii pojawia się lęk przed przybieraniem na wadze i niezadowolenie ze swojego wyglądu. Bulimia dotyczy głównie młodych kobiet, jednak obecnie coraz częściej dotyka dzieci i młodzież w wieku szkolnym.

Nie jest do końca jasne, co konkretnie powoduje rozwój bulimii u dzieci. Niemniej jednak, zidentyfikowano szereg czynników znacząco zwiększających ryzyko wystąpienia tego zaburzenia. Można je podzielić na czynniki indywidualne, rodzinne i społeczno-kulturowe.

Do czynników indywidualnych zalicza się zaburzenia neuroprzekaźników w ośrodkowym układzie nerwowym, szczególnie serotoniny. Czynniki rodzinne obejmują sytuacje takie jak rozwód, alkoholizm i inne uzależnienia, choroby psychiczne, psychiczne i fizyczne maltretowanie oraz wykorzystywanie seksualne. Społeczno-kulturowe czynniki to między innymi presja społeczeństwa, dążenie do osiągnięcia „idealnej” sylwetki oraz wpływ rówieśników.