Olejek cytrynowy, znany również jako olejek eteryczny, ma szereg zastosowań. Można go wykorzystać do celów leczniczych, kosmetycznych i aromatycznych. Jest on chętnie używany w praktyce aromaterapii oraz podczas masaży relaksacyjnych. Wiele produktów do pielęgnacji skóry trądzikowej zawiera w swoim składzie olejek cytrynowy. Posiada on zdolność dezynfekowania ran i pomieszczeń, choć zawsze należy go stosować w formie rozcieńczonej, aby uniknąć podrażnienia skóry.

Przy produkcji olejku cytrynowego wykorzystuje się skórkę cytryny, owocu mającego swoje pochodzenie w Indiach. Proces tłoczenia olejku przeprowadza się na zimno. Aby otrzymać 450 ml olejku cytrynowego, konieczne jest zużycie niemal tysiąca owoców cytryny. Olejek posiada lepką konsystencję, zielono-żółtą barwę i ostrą, choć świeżą woń. Zapachowi temu dużo zawdzięcza obecność składnika chemicznego zwanej limonenem. Cytryny przeznaczone do produkcji olejku zbierane są ręcznie, gdy są jeszcze zielone – dojrzewają i zmieniają kolor na żółty w trakcie transportu. Ważne jest, aby owoce były suche podczas zbiorów.

Historia produkcji różnego rodzaju substancji zapachowych sięga tysiącleci wstecz. W roku 3000 p.n.e. mieszkańcy Egiptu i Mezopotamii uprawiali zioła przeznaczone do produkcji perfum. Starożytni Grecy kontynuowali te praktyki, a wonne substancje wykorzystywane były zarówno w celach religijnych, jak i leczniczych. Zmieniło się to w średniowieczu, gdzie używanie pachnideł było postrzegane jako przejaw próżności. Zmiana nastąpiła na przełomie XIV i XV wieku, kiedy odkrywcy wprowadzili nowe aromaty.

Za wprowadzenie cytryn, z których wytwarza się olejek, do Ameryki odpowiada Krzysztof Kolumb. Cytryny pełniły istotną rolę dla marynarzy – pomagały zapobiegać niedoborom witamin i chroniły przed chorobami takimi jak szkorbut. Francuscy misjonarze założyli pierwsze sady cytrynowe w Kalifornii pod koniec XVIII wieku. Pomimo początkowo skromnej ilości sadzonek (400), obecnie Kalifornia jest największym producentem olejku cytrynowego na świecie.